معنی سبزه چی - جستجوی لغت در جدول جو

سبزه چی

لغت نامه دهخدا

(بَ مِ / مَ)

کسی که با ورق طلا و نقره نقش میکند. (ناظم الاطباء). آنکه باوراق طلا و نقره بقالب یا بقلم بر جامه نقش کند. (غیاث) (آنندراج). بسمه گر:
دلم ماند از بسمه چی درشگفت
ازو دیده ام نقش حیرت گرفت.
وحید (از آنندراج).
و رجوع به بسمه گر شود

لغت نامه دهخدا

بوزه چی

(زَ / زِ)

آنکه شراب و بوزه فروشد. (آنندراج) :
شهری خراب بوزه چی و چشم مست اوست
پیر و جوان سبوی کش و می پرست اوست.
سیفی

لغت نامه دهخدا

سبزه میر

(سَ زَ)

هفت فرسخ میانۀ شمال و مشرق قلعه گل است. (فارسنامۀ ناصری گفتار 2 ص 274)

لغت نامه دهخدا

سبزه ده

(سَ زَ دِهْ)

دهی است از بخش دهدز شهرستان اهواز واقع در 9 هزارگزی جنوب دهدز. آب آنجا از چاه و قنات و چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات، صیفی. شغل اهالی زراعت، گله داری و صنایع دستی زنان کرباس بافی. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

سفره چی

(سُ رَ / رِ)

خوان دار. پیشخدمت. مقرب. که طعام قسمت کند بر سر سفره

لغت نامه دهخدا